Ένας οδηγός φορτηγού εμφανίζεται μια νύχτα στο καφενείο του χωριού που τώρα ονομάζεται Άστρον, στην Εύβοια και ισχυρίζεται ότι είναι ο Δημήτρης Μπαλής, ο αντάρτης που έπεσε ηρωικά σώζωντας 70 ομήρους από τα χέρια των Γερμανών τον Οκτώβριο του 1944 στη «μεγάλη χαράδρα». Αμέσως, η ζωή των κατοίκων του χωριού αναστατώνεται και ο Μπαλής θα ξυλοκοπηθεί και στη συνέχεια θα βρεθεί στις φυλακές ως κάποιος που δε σέβεται την ιστορία και τους ήρωες του τόπου.
Στην πραγματικότητα, ο Νομάρχης και ο Πρόεδρος του χωριού ευθύνονται γιΑ αυτή την αντιμετώπιση, αφού φρόντισαν να μνημονεύονται και οι ίδιοι ως ήρωες κι ο Μπαλής είναι ο μόνος που μπορεί να τους διαψεύσει.
Με μια ιστορία αρκετά ευρηματική (ο αντάρτης που ενώ θεωρείται τόσο ήρωας όσο και νεκρός ξαναγυρνά στην πατρίδα του όπου αντιμετωπίζεται με τον χειρότερο τρόπο) αλλά με αρκετά προβλήματα στο σενάριο, ο Αντωνης Παπαδοπουλος κάνει την πρώτη του ταινία μεγάλου μήκους, καταφέρνοντας μάλιστα να κερδίσει το κοινό του, αφού τα Βαρέα Ανθυγιεινά είναι ένα αρκετά ενδιαφέρον δραματάκι που θα έλξει εν μέρει το ενδιαφέρον όσων αρέσκονται σε ταινίες του είδους.
Όμως, τόσο κάποιες υπερβολικές σκηνές (η αντιμετώπιση του Μπαλή στο καφενείο του χωριού κυρίως), μερικοί βαρύγδουποι διάλογοι όσο και οι λίγο ντεμοντέ κι εκτός κλίματος ερμηνείες του Πασχαλη Τσαρουχα και της Ρεγγίνας Παντελίδη, διατηρούν την ταινία σε μέτρια επίπεδα.
Ενδιαφέροντα στοιχεία μπορούν να θεωρηθούν η φωτογραφία του Πολυδευκη Κυρλιδη, καθώς και (κυρίως) οι ερμηνείες του Γιαννη Ζουγανελη (κλασικός τοπικός άρχων επί χούντας σε ένα κωμικό ρόλο που δίνει την απαραίτητη ευχάριστη νότα στο κατά τα άλλα βαρύ κλίμα) και της Νενας Μεντη (η κοπέλα που είχε σώσει το Μπαλή στη μεγάλη χαράδρα και τώρα σύζυγος του «φύλακα» καφετζή που ξαναθυμάται γεγονότα και παίζει το ρόλο του φύλακα αγγέλου του ήρωα). Τέλος, η μουσική του Μάριοy Τόκα και ιδιαίτερα το τραγούδι που ερμηνεύει ο Πασχάλης Τερζής δεν είναι ακριβώς αυτό που θα λέγαμε φεστιβαλική, είναι όμως αρκετά ταιριαστή στην επαρχιακή ατμόσφαιρα της ταινίας.
Στην πραγματικότητα, ο Νομάρχης και ο Πρόεδρος του χωριού ευθύνονται γιΑ αυτή την αντιμετώπιση, αφού φρόντισαν να μνημονεύονται και οι ίδιοι ως ήρωες κι ο Μπαλής είναι ο μόνος που μπορεί να τους διαψεύσει.
Με μια ιστορία αρκετά ευρηματική (ο αντάρτης που ενώ θεωρείται τόσο ήρωας όσο και νεκρός ξαναγυρνά στην πατρίδα του όπου αντιμετωπίζεται με τον χειρότερο τρόπο) αλλά με αρκετά προβλήματα στο σενάριο, ο Αντωνης Παπαδοπουλος κάνει την πρώτη του ταινία μεγάλου μήκους, καταφέρνοντας μάλιστα να κερδίσει το κοινό του, αφού τα Βαρέα Ανθυγιεινά είναι ένα αρκετά ενδιαφέρον δραματάκι που θα έλξει εν μέρει το ενδιαφέρον όσων αρέσκονται σε ταινίες του είδους.
Όμως, τόσο κάποιες υπερβολικές σκηνές (η αντιμετώπιση του Μπαλή στο καφενείο του χωριού κυρίως), μερικοί βαρύγδουποι διάλογοι όσο και οι λίγο ντεμοντέ κι εκτός κλίματος ερμηνείες του Πασχαλη Τσαρουχα και της Ρεγγίνας Παντελίδη, διατηρούν την ταινία σε μέτρια επίπεδα.
Ενδιαφέροντα στοιχεία μπορούν να θεωρηθούν η φωτογραφία του Πολυδευκη Κυρλιδη, καθώς και (κυρίως) οι ερμηνείες του Γιαννη Ζουγανελη (κλασικός τοπικός άρχων επί χούντας σε ένα κωμικό ρόλο που δίνει την απαραίτητη ευχάριστη νότα στο κατά τα άλλα βαρύ κλίμα) και της Νενας Μεντη (η κοπέλα που είχε σώσει το Μπαλή στη μεγάλη χαράδρα και τώρα σύζυγος του «φύλακα» καφετζή που ξαναθυμάται γεγονότα και παίζει το ρόλο του φύλακα αγγέλου του ήρωα). Τέλος, η μουσική του Μάριοy Τόκα και ιδιαίτερα το τραγούδι που ερμηνεύει ο Πασχάλης Τερζής δεν είναι ακριβώς αυτό που θα λέγαμε φεστιβαλική, είναι όμως αρκετά ταιριαστή στην επαρχιακή ατμόσφαιρα της ταινίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου