Το 1972 δύο άντρες προσπαθούν να ληστέψουν μία τράπεζα στο Μπρούκλιν. Η ληστεία δεν πάει όπως θα ήθελαν οι ληστές και σύντομα η τράπεζα περικυκλώνεται από την αστυνομία, τα ΜΜΕ και το αχόρταγο για θέαμα κοινό. Το ασυνήθιστο σ’ αυτή την ιστορία είναι το κίνητρο που ώθησε τον έναν από τους δύο δράστες στην παράτολμη αυτή πράξη.
Προσπάθησε να ληστέψει λοιπόν για να βοηθήσει οικονομικά τον σύντροφο του να κάνει αλλαγή φύλλου! Θέλετε κι άλλο; Ο «ληστής» είναι παντρεμένος και έχει και δύο παιδιά!
Αυτή λοιπόν η αρκετά «σουρεάλ» κατάσταση ενέπνευσε τον Σίντνει Λιουμετ να φτιάξει μία ταινία που έρχεται να ρημάξει τις αμερικάνικες προκαταλήψεις και να ξύσει πληγές σχετικά με το αυτονόητο δικαίωμα του ανθρώπου στον έρωτα και στο σεξ. Και το καταφέρνει βάζοντας ως πρωταγωνιστή έναν άνθρωπο που κάνει δύο ηθικά «λάθη»: απατά την γυναίκα του-και δη με άντρα!- και ληστεύει μία τράπεζα. Αλλά αυτά τα ατοπήματα δεν δείχνουν να επηρεάζουν το κοινό που αποθεώνει τον Σόνυ (περί ου ο λόγος) και τον ανεβάζει στο βάθρο του ήρωα. Μαζί και τα μίντια που με την γνωστή κουτσομπολίστικη διάθεση τους κάνουν το προσωπικό δράμα του πρωταγωνιστή δημόσιο θέαμα.
Σκηνοθεσία: Σίντνευ Λιούμετ
Σενάριο: Φρανκ Πιρσον
Παίζουν: Αλ Πατσίνο, Τζον Καζάλε, Πενέλοπε Άλεν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου