Ο Τοίχος

Το 1983 στη Γαλλία με τη βοήθεια του γαλλικού κράτους και παραγωγό τον Marin Karmitz, ο διάσημος Κούρδος σκηνοθέτης Yılmaz Güney γύρισε την ταινία «Ο Τοίχος» (Duvar-Le Mur), στην οποία καταγράφει αληθινές σκηνές-φρίκης από τις τουρκικές φυλακές.στην διάρκεια της στρατιωτικης χούντας.

Ο δημιουργός της ταινίας Γιλµάζ Γκιουνέι (Yılmaz Güney) που εκτός από τη σκηνοθεσία, έγραψε και το σενάριο, ειχε δηλώσει :
«Όλα όσα αφηγείται αυτή η ταινία είναι μνήμες αληθινών γεγονότων. Την αφιερώνω σ’ αυτούς, που µε αίμα, φωτιά και δάκρυα, αναζήτησαν το φως και το νερό μέσα στο σκοτάδι των τοίχων».
Σ’ αυτήν την ταινία – ντοκουμέντο του Γκιουνέι, κύριοι πρωταγωνιστές όπως είπε ο ίδιος, είναι τα παιδιά.
 
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΙΛΜΑΖ ΓΚΙΟΥΝΕΪ
 
Ο Γιλµάζ Γκιουνέι (Yılmaz Güney) ήταν παιδί του κουρδικού και του τουρκικού λαού. Ηταν και είναι ένας μύθος. Στον κινηματογράφο έφτιαξε μια δική του σχολή, στη ζωή ακολούθησε εκείνη τη σχολή που βγάζει αγωνιστές.
Ο Κουρδικός λαός έχει τον Γκιουνέι ήρωά του. Άλλά κι εκείνος πίστευε ότι ο αγώνας των Κούρδων μια μέρα θα δικαιωθεί. Αυτή του την πίστη πλήρωσε με τη ζωή του.
Ο Γιλμάζ «έχασε» τα πνευμόνια του στις φυλακές της Τουρκίας.
Το τουρκικό κατεστημένο δεν σταμάτησε ποτέ να τον κυνηγάει. Ακόμη και τώρα που η γυναίκα του Φατός ολοκληρώνει το Ίδρυμα Γκιουνέι, με όλα τα έργα του, στην Τουρκία κατευθυνόμενοι δημοσιογράφοι έχουν ξεκινήσει καμπάνια ενάντια σ’ αυτόν τον αγωνιστή.
Τον χλευάζουν λέγοντας πως δεν ήταν παρά ένας κοινός εγκληματίας!
Τελικά απ’ όπου κι αν βρίσκεται ο Γιλμάζ τους φοβίζει, όπως τους φοβίζει κι ο Χικμέτ.