Ούλοι εμείς εφέντη

Η ταινία, κράμα ντοκιμαντέρ και μυθοπλασίας, κριτικού ρεαλισμού και ποιητικής ευαισθησίας, «αναβιώνει» μια πραγματική ιστορία: Στα τέλη του Εμφυλίου, μια ομάδα οκτώ διωκόμενων μαχητών του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας και εξορίστων στην Ικαρία, «ερμηνεύει», σύμφωνα με τις δικές της καταβολές και τις σκληρές συνθήκες του αγώνα της στο νησί, καθώς κυνηγιέται από τα τοπικά όργανα της Χωροφυλακής, συνεχώς και για έξι χρόνια μετά τη λήξη του Εμφυλίου, την κομματική απόφαση «το όπλο παρά πόδα».
Η ομάδα που κρύβεται σε απρόσιτες βουνοκορφές, σε παραθαλάσσιες σπηλιές, σε σπίτια του πατροπαράδοτα αριστερού αυτού νησιού, που βοηθιέται από μεγάλους και παιδιά, που αυτοδιδάσκεται αλλά και διδάσκει τι σημαίνει ακλόνητη πίστη στα σοσιαλιστικά ιδανικά, για τα οποία αγωνίστηκαν όλα τα μέλη της, τι σημαίνει στην πράξη κομμουνιστική αλληλεγγύη, πειθαρχία, καθήκον, αυτοθυσία, τι σημαίνει να μάχεσαι και το σαράκι της καχυποψίας συντρόφου κατά συντρόφου, γίνεται η έγνοια σχεδόν όλων των κατοίκων και ο «θρύλος» του νησιού. Επιβίωσαν για 6 χρόνια λόγω της στήριξης του τοπικού πληθυσμού.

Ο τίτλος της ταινίας «Ούλοι εμείς εφέντη», έρχεται από την περίοδο της τουρκοκρατίας, όταν δύο χωρικοί σκότωσαν Τούρκο και στις ανακρίσεις που έγιναν μετά, όλος ο πληθυσμός απαντούσε στο ερώτημα ποιός τον σκότωσε, με τη συγκεκριμένη φράση.

Η ταινία, κράμα ντοκιμαντέρ και μυθοπλασίας, κριτικού ρεαλισμού και ποιητικής ευαισθησίας, «αναβιώνει» μια πραγματική ιστορία: Στα τέλη του Εμφυλίου, μια ομάδα οκτώ διωκόμενων μαχητών του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας και εξορίστων στην Ικαρία, «ερμηνεύει», σύμφωνα με τις δικές της καταβολές και τις σκληρές συνθήκες του αγώνα της στο νησί, καθώς κυνηγιέται από τα τοπικά όργανα της Χωροφυλακής, συνεχώς και για έξι χρόνια μετά τη λήξη του Εμφυλίου, την κομματική απόφαση «το όπλο παρά πόδα». Η ομάδα που κρύβεται σε απρόσιτες βουνοκορφές, σε παραθαλάσσιες σπηλιές, σε σπίτια του πατροπαράδοτα αριστερού αυτού νησιού, που βοηθιέται από μεγάλους και παιδιά, που αυτοδιδάσκεται αλλά και διδάσκει τι σημαίνει ακλόνητη πίστη στα σοσιαλιστικά ιδανικά, για τα οποία αγωνίστηκαν όλα τα μέλη της, τι σημαίνει στην πράξη κομμουνιστική αλληλεγγύη, πειθαρχία, καθήκον, αυτοθυσία, τι σημαίνει να μάχεσαι και το σαράκι της καχυποψίας συντρόφου κατά συντρόφου, γίνεται η έγνοια σχεδόν όλων των κατοίκων και ο «θρύλος» του νησιού. Επιβίωσαν για 6 χρόνια λόγω της στήριξης του τοπικού πληθυσμού.

Διαβάστε περισσότερα: https://www.kar.org.gr/2013/02/22/%CE%BB%CE%B5%CF%89%CE%BD%CE%AF%CE%B4%CE%B1-%CE%B2%CE%B1%CF%81%CE%B4%CE%B1%CF%81%CE%BF%CF%8D-%CE%BF%CF%8D%CE%BB%CE%BF%CE%B9-%CE%B5%CE%BC%CE%B5%CE%AF%CF%82-%CE%B5%CF%86%CE%AD%CE%BD%CF%84%CE%B7-%CE%BF/

Η ταινία, κράμα ντοκιμαντέρ και μυθοπλασίας, κριτικού ρεαλισμού και ποιητικής ευαισθησίας, «αναβιώνει» μια πραγματική ιστορία: Στα τέλη του Εμφυλίου, μια ομάδα οκτώ διωκόμενων μαχητών του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας και εξορίστων στην Ικαρία, «ερμηνεύει», σύμφωνα με τις δικές της καταβολές και τις σκληρές συνθήκες του αγώνα της στο νησί, καθώς κυνηγιέται από τα τοπικά όργανα της Χωροφυλακής, συνεχώς και για έξι χρόνια μετά τη λήξη του Εμφυλίου, την κομματική απόφαση «το όπλο παρά πόδα». Η ομάδα που κρύβεται σε απρόσιτες βουνοκορφές, σε παραθαλάσσιες σπηλιές, σε σπίτια του πατροπαράδοτα αριστερού αυτού νησιού, που βοηθιέται από μεγάλους και παιδιά, που αυτοδιδάσκεται αλλά και διδάσκει τι σημαίνει ακλόνητη πίστη στα σοσιαλιστικά ιδανικά, για τα οποία αγωνίστηκαν όλα τα μέλη της, τι σημαίνει στην πράξη κομμουνιστική αλληλεγγύη, πειθαρχία, καθήκον, αυτοθυσία, τι σημαίνει να μάχεσαι και το σαράκι της καχυποψίας συντρόφου κατά συντρόφου, γίνεται η έγνοια σχεδόν όλων των κατοίκων και ο «θρύλος» του νησιού. Επιβίωσαν για 6 χρόνια λόγω της στήριξης του τοπικού πληθυσμού.

Διαβάστε περισσότερα: https://www.kar.org.gr/2013/02/22/%CE%BB%CE%B5%CF%89%CE%BD%CE%AF%CE%B4%CE%B1-%CE%B2%CE%B1%CF%81%CE%B4%CE%B1%CF%81%CE%BF%CF%8D-%CE%BF%CF%8D%CE%BB%CE%BF%CE%B9-%CE%B5%CE%BC%CE%B5%CE%AF%CF%82-%CE%B5%CF%86%CE%AD%CE%BD%CF%84%CE%B7-%CE%BF/