Μία δειλή, ρομαντική κομεντί, ένα πανέμορφο, απλό διαμάντι, ένα πραγματικό αριστούργημα. Όπως και στον Τεσσαρακοστό Πρώτο, ο Τσουχράι παντρεύει το ρομαντικό με το δραματικό, την καθημερινότητα με την πραγματική αγάπη, όπως γεννιέται όταν κοιτάς τον άλλο στα μάτια. Οι δύο ήρωες είναι στην κυριολεξία αξιαγάπητοι.
Στην διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και μετά από ένα ηρωικό κατόρθωμα (σ.σ. κατέστρεψε μόνος του δύο γερμανικά τανκς), ο 19χρονος στρατιώτης Alyosha (Vladimir Ivashov) φεύγει – εν μέσω μαχών – με τιμητική άδεια έξι ημερών. Επιστρέφει στο σπίτι του, αλλά οι δρόμοι είναι επικίνδυνοι σε καιρό πολέμου. Μόλις που προλαβαίνει να γυρίσει στο χωριό του, να φιλήσει την μητέρα του και πάλι πίσω στην μονάδα του. Στη διάρκεια της διαδρομής, θα κάνει διάφορες συναντήσεις, θα γνωρίσει τον έρωτα με την νεαρή Shura (Zhanna Prokhorenko) και θα του αποκαλυφθεί η νέα όψη της πατρίδας του.... Κάποτε θα φτάσει στο σπίτι του, αλλά δεν προφταίνει παρά να αγκαλιάσει τη μάνα του και να ξαναφύγει γιατί οι μέρες της άδειάς του τελείωσαν. Μέσα από αυτό το ολιγοήμερο ταξίδι, ο ήρωας βλέπει, παρατηρεί και γεύεται – φευγαλέα και αμυδρά - τις χαρές της ζωής που δεν θα προλάβει ποτέ του να ζήσει. καθώς θα βρει τον θάνατο στην μάχη του Βερολίνου, λίγο πριν την τελική νίκη απέναντι στον φασισμό.
Μια από τις πρώτες σοβιετικές ταινίες που ανέτρεψε τα στερεότυπα του σοσιαλιστικού ρεαλισμού με τον πικρό ρομαντισμό της. Ένα πανέμορφο, απέριττο διαμάντι, ένα πραγματικό αριστούργημα. Ο νεαρός στρατιώτης που γυρνά από το μέτωπο στο σπίτι του, θα γνωρίσει στο τρένο – κι ύστερα από περιπέτειες - τη νεαρή Shura. Κι ενώ τα πρώτα «καρδιοχτύπια» είναι εμφανή, απομένει μόνο μια «κίνηση» για την επεξήγηση του μυστηρίου του πρωτόγνωρου, τυχαίου έρωτα. Θα προλάβουν όμως να το συνειδητοποιήσουν ; Όπως και στον 41ο, έτσι κι εδώ ο Τσουχράι παντρεύει το ρομαντικό με το δραματικό, την καθημερινότητα με την πραγματική αγάπη όπως η τελευταία γεννιέται όταν κοιτάς τον άλλο στα μάτια.
Ο Τσουχράι ανήκει στη γενιά των σοβιετικών δημιουργών της αποσταλινοποίησης. Η πρώτη του ταινία «Ο 41ος» (1956) απομυθοποιούσε τη λατρεία του ήρωα, η δεύτερή του «Η Μπαλάντα Ενός Στρατιώτη» είναι μια θαυμάσια αντιπολεμική ελεγεία. Απλή, λιτή, ζεστή, η ταινία καταγράφει, με ποίηση και ρομαντικές εξάρσεις, την οδύσσεια ενός απλού φαντάρου αντιμέτωπου με την φρίκη του πολέμου. Οι ήρωες του Τσουχράι, τσακισμένοι από τις εξωτερικές αντιξοότητες, ορθώνουν το μικρό τους ανάστημα κόντρα στην κακιά τους μοίρα και την προκαλούν μέχρι θανάτου. Η «ηρωικά απελπισμένη» αντίληψη της ζωής κάνει τις ταινίες του να μοιάζουν με «αισιόδοξες τραγωδίες». Σπάνιες εικόνες φοβερής ομορφιάς και ασύλληπτου λυρισμού τυλίγουν τον θεατή σε μια οπτική μαγεία που κατατάσσουν τον δημιουργό ως γνήσιο απόγονο του μεγάλου Ντοβζένκο.
Αλλάζοντας την αρχική του επιλογή για χρήση επαγγελματιών ηθοποιών, ο Τσουχράι θα καταλήξει σε δύο νεαρούς, άγνωστους σπουδαστές δραματικής σχολής, «παντρεύοντας» έναν αρχετυπικό, όμορφο, ξανθομάλλη Ρώσο «Ιβάν» με μια Ουκρανή καλλονή (το μαρτυρά και το επίθετό της) με σλάβικα χαρακτηριστικά : τα σπινθηροβόλα μάτια της, τα σαρκώδη χείλη, η πληθωρική φιγούρα και τα μακριά, λαμπερά, κυματιστά της μαλλιά, μοιάζουν συχνά να «αγιογραφούνται» από την κάμερα του Τσουχράι, που τα καδράρει σαν σε «φωτοστέφανο». Η ταινία βραβεύτηκε με το Ειδικό Βραβείο της Επιτροπής στο Φεστιβάλ Καννών 1960 και υπήρξε πραγματική «αποκάλυψη» σε ένα φεστιβάλ που σημαδεύτηκε από τη σκανδαλιστική παρουσία του «παρακμιακού» αριστουργήματος La Dolce Vita του Fellini και από την συμμετοχή αντιπροσωπευτικών δειγμάτων του κινηματογραφικού «νεορεαλισμού»...
Σκηνοθέτης: Grigori Chukhrai
Σεναριογράφος: Valentin Ezhov, Grigori Chukhrai
Πρωταγωνιστές: Vladimir Ivashov, Zhanna Prokhorenko, Antonina Maksimova
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 1959
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου