Τα τελευταία Χριστούγεννα (Δεκέμβριος 1944)

Σε λίγους μήνες, ο 2ος Παγκόσμιος Πόλεμος θα τελείωνε. Ωστόσο, για εκατομμύρια Ευρωπαίους, ο Δεκέμβριος του 1944 εξακολουθούσε να είναι μία περίοδος έντονων δοκιμασιών και αβεβαιότητας. Για πολλούς η ειρήνη φαινόταν πιο μακριά από ποτέ. Οι κακουχίες ήταν διαδεδομένες, η απόγνωση πανταχού παρούσα.

Τα Χριστούγεννα είναι μια περίοδος ειρήνης και αγάπης. Αλλά ποτέ στο παρελθόν δεν έγινε επίκληση στο μήνυμα «Ειρήνη στη Γη», με περισσότερη θέρμη και ελπίδα, από ό,τι τα Χριστούγεννα του 1944. Διασχίζοντας την Ευρώπη αυτήν την τελευταία περίοδο πριν από το τέλος του πολέμου, ο Guido Knopp κατέγραψε σε ένα ωριαίο ντοκιμαντέρ ιστορίες πόνου και γιορτής.

Ένα επεισόδιο στις Αρδένες είναι χαρακτηριστικό για τη συμβολική δύναμη αυτής της ημέρας. Όταν αμερικανικά και γερμανικά στρατεύματα έρχονται πρόσωπο με πρόσωπο, μια θαρραλέα γυναίκα αγρότη τους υποχρεώνει να καταθέσουν τα όπλα και να ξεχάσουν τον πόλεμο για λίγες ώρες... Τραγουδώντας κάλαντα στα αγγλικά και στα γερμανικά, οι στρατιώτες γιορτάζουν τη δική τους ιδιωτική ανακωχή.

Στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Flossenbürg, κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει τον πόλεμο. Έξι κρατούμενοι που συνελήφθησαν μετά από μια απόπειρα απόδρασης, έχουν κρεμαστούν μπροστά από ένα τεράστιο χριστουγεννιάτικο δέντρο. Οι υπόλοιποι κρατούμενοι υποχρεώνονται να τους κοιτάζουν. Δύο επιζώντες μιλούν για την τρομακτική εμπειρία.

Στη Βουδαπέστη, η άφιξη του Κόκκινου Στρατού πυροδοτεί σφοδρή αντίσταση μεταξύ των γερμανικών στρατευμάτων, ενώ ο Ερυθρός Σταυρός και το Βατικανό απεγνωσμένα προσπαθούν να σώσουν δεκάδες παιδιά Εβραίων σε ένα εγκαταλελειμμένο ορφανοτροφείο. Μόνο στη Γαλλία είναι τα Χριστούγεννα του 1944 εποχή ειρήνης και της ελπίδας, γιατί η χώρα έχει απελευθερωθεί. Το πρώτο κύμα της εκδίκησης εναντίον Γάλλων συνεργατών των Γερμανών έχει τελειώσει και το σύνολο της χώρας φαίνεται να μοιράζεται την αύρα μιας νέας αρχής.

Με συνεντεύξεις αυτοπτών μαρτύρων, αναπαραστάσεις και σπάνιο ιδιωτικό υλικό, «Τα τελευταία Χριστούγεννα - Δεκέμβριος 1944» αφηγείται συναρπαστικά τη σουρεαλιστική ατμόσφαιρα αυτής της εορταστικής περιόδου, με το μοναδικό μίγμα καταστροφής και ελπίδας.