Τα νυχτολούλουδα

Ένα 12xρονο αγόρι και οι φίλοι του είναι οι πρωταγωνιστές της ταινίας «Tα νυχτολούλουδα». Tα παιδιά, τυφλά από τη γέννησή τους, παρασέρνουν τους θεατές σε ένα δικό τους κόσμο, όπου όλες οι αισθήσεις τους κατ' ανάγκη οξύνονται. Στη διαδρομή δείxνουν πως συλλαμβάνουν και εκτιμούν τις λεπτομέρειες ενός εξωτικού κόσμου που δεν είδαν ποτέ, τον τρόπο με τον οποίο ξεπερνούν τα εμπόδια που τους παρουσιάζονται και πως τελικά με τις αισθήσεις τους σε διαρκή επαγρύπνηση γνωρίζουν τις πλευρές αυτού του κόσμου. Ο σκηνοθέτης Νίκος Γραμματικός λέει χαρακτηριστικά: «Τα "Νυχτολούλουδα" είναι η πιο κοπιαστική ταινία μου, μια εμπειρία ζωής που δεν πρόκειται να την ξεχάσω ποτέ, δεν είναι ντοκιμαντέρ με την κλασική έννοια του είδους, αλλά ένα φιξιόν φιλμ με ήρωα τον 14χρονο Μανώλη Η ιδιαίτερη, άκρως ενδιαφέρουσα και άγνωστη σ' εμάς εκπαίδευση των παιδιών με προβλήματα όρασης, αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο στην προσπάθειά τους να ενταχθούν σε μια κοινωνία, για την οποία μαθαίνουν ότι στηρίζεται, κυρίως, στην αίσθηση της όρασης. Και ήρωες της ταινίας "Νυχτολούλουδα" είναι ο Μανώλης, μαζί με τους φίλους του, όλα παιδιά εκ γενετής τυφλά, που μας παρασύρουν στον δικό τους κόσμο, όπου όλες οι αισθήσεις τους, κατ' ανάγκη, οξύνονται. Στη διαδρομή τους, μας δείχνουν πώς συλλαμβάνουν και εκτιμούν τις λεπτομέρειες ενός κόσμου που δεν είδαν ποτέ, τον τρόπο με τον οποίο ξεπερνούν τα εμπόδια που τους βάζει, και πώς εντέλει, με τις αισθήσεις τους σε διαρκή επαγρύπνηση, τον γνωρίζουν Η σιωπή της εικόνας είναι ο κόσμος των τυφλών Δεν θεωρώ ανάπηρα τα παιδιά που δεν βλέπουν, είναι άτομα που δίνουν ένα σκληρό αγώνα για να ενταχθούν ισότιμα σε μια κοινωνία που στηρίζεται στην όραση. Αποκτά μια αλληγορία αυτή η προσπάθειά τους, σαν τον αγώνα όσων θέλουν να υπερβούν τα όρια που τους βάζει το κοινωνικό περιβάλλον και να ασχοληθούν με αυτό που αγαπούν, δίχως να νοιάζονται για το αντίτιμο. Ο κόσμος δίχως εικόνες, είναι εντελώς διαφορετικός από τον δικό μας. "Τι είναι εικόνα;" με ρώτησε ένα από τα παιδιά της ταινίας και πιάνοντάς με εξ' απίνης δεν ήξερα τι να του απαντήσω», θυμάται ο Νίκος Γραμματικός. Και συμπληρώνει: «Η λέξη μυστήριο προέρχεται από το ομηρικό μύω που θα πει κλείνω τα μάτια. Ίσως να μην ήταν καθόλου τυχαίο που στην αρχαιότητα τυφλοί σαν τον Κάλχα ή τον Τειρεσία μάντευαν τα μελλούμενα»...