ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΙΚΡΟΥΣ ΜΑΣ ΦΙΛΟΥΣ
Τον παλιό καλό καιρό που η γη ήταν επίπεδη σαν πίτσα και στην άκρη της έχασκαν αβυσσαλέοι γκρεμοί οι άνθρωποι είχαν πιο απλές θεωρίες για τη ζωή και οι Ρωμαίοι που βρίσκονταν στο κέντρο της πίτσας είχαν εξ΄ίσου απλοϊκές θεωρίες για το πως θα υποτάξουν τους ανυπότακτους Γαλάτες. Το νέο τους σχέδιο ήταν να εξοβελίσουν τον Πανοραμίξ στα πέρατα της γήϊνης πίττας και αποδυναμωμένοι έτσι οι Γαλάτες να παραδοθούν. Ενώ γίνονται αυτά ο Αστερίξ με τον Οβελίξ πάνε για ψάρεμα γιατί ο καλός μαγικός ζωμός θέλει φρέσκο ψάρι και όχι σαν και κάτι άλλα ψάρια...ονόματα να μήν λέμε. Αλλά μια καταιγίδα τους ξεβράζει σε μια άγνωστη ακτή ενώ κάπου εκεί ξεφορτώνουν και οι Ρωμαίοι τον Πανοραμίξ πιστεύοντας ότι έφτασαν στα όρια της γης. Μετά από πολλές περιπέτειες με κάτι παράξενους Ρωμαίους με κόκκινο δέρμα οι τρείς φίλοι επιστρέφουν στην Γαλατία όπου βρίσκουν το χωριό σε μαύρο χάλι, σαν βομβαρδισμένο και τους θαρραλέους υπερασπιστές του φυλακισμένους στο φρούριο Πετιμπόνουμ. Την διακαιοσύνη απονέμει ο μαγικός ζωμός σε συσκευασία αμφορέα και όλα ξαναγυρνούν στον υπέροχο κόσμο του βραδυνού τραπεζιού μαζί με κάποιες υπόνοιες ότι το σχήμα της γης ίσως και να μην είναι αυτό που νομίζουνε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου