Δύο κορίτσια με τον υπερήλικα παππού τους διασχίζουν ξεθεωμένοι ένα σεληνιακό άγριο τοπίο. Σε ένα μακρινό ή κοντινό μέλλον, την επόμενη μέρα...Στη διαδρομή, ο παππούς πεθαίνει και ένας άντρας επιζών καλεί τα κορίτσια στο κρησφύγετο του, στη μέση του πουθενά. Το νερό λιγοστό και βρώμικο, η τροφή επίσης. Τρώνε σαν κτήνη ένα σκυλί που είχε την ατυχία να τους περιτριγυρίσει. Το ένα απ' τα κορίτσια προσφέρεται σεξουαλικά στον άγνωστο άντρα. Κάνω έρωτα, άρα υπάρχω. Το άλλο κορίτσι φεύγει, τραβά προς το αεροδρόμιο της χώρας με μοναδικό σκοπό τη φυγή οπουδήποτε αλλού...Μια πτήση transit που δε θα γίνει ποτέ, τη στιγμή που οι τελευταίοι επιζώντες έχουν μετατραπεί σε ανθρωπόμορφα τέρατα που βιάζουν αδιακρίτως και τρώνε ζωντανά τα θύματα τους. Η κατάληψη του αεροδρομίου έχει ξεκινήσει.
Μια ταινία μικρού μήκους του Γιάννη Γαϊτανίδη, γυρισμένη στα 35mm, που διαγωνίστηκε στο τελευταίο φεστιβάλ Δράμας και που έφυγε από ΄κει με κάποια βραβεία- δυσανάλογα σχετικά με ό,τι πρόσφερε στο κοινό της. Μια σπάνια στιγμή του ελληνικού φανταστικού κινηματογράφου, σπουδή πάνω στην απουσία της ανθρώπινης επικοινωνίας, τη διάλυση των σχέσεων, την αποξένωση που οδηγεί καμιά φορά στην αποκτήνωση και το μεγάλο περιβαλλοντικό πρόβλημα της εποχής μας. Μια ευκαιρία να ξεδιπλώσουν το μεγάλο υποκριτικό ταλέντο τους η Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου και η Μαρία Σίδερη, τα δύο κορίτσια με σταθερή ανοδική πορεία στο νέο εγχώριο σινεμά, που δε θα τα δείτε σε κανένα τηλεοπτικό σήριαλ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου