West Side Story

Δυο συμμορίες νεαρών ατόμων της Νέας Υόρκης βρίσκονται σε διαμάχη και η μια προσπαθεί να υπερισχύσει της άλλης. Η συμμορία των Πορτορικανών Sharks έχει ως αρχηγό της τον Μπερνάρντο (Τζορτζ Τσακίρης) και εκείνη των Νεοϋορκέζων αγγλοσαξώνων Jets έχει ως αρχηγό της τον Ριφ (Ρας Τάμπλιν).
Κάποια στιγμή η αδελφή του Μπερνάρντο, Μαρία (Νάταλι Γουντ) καταφθάνει στη Νέα Υόρκη και ο αδελφός της την προετοιμάζει για γάμο με τον φίλο του Κίνο (Χοζέ Ντε Βέγκα), μέλος της συμμορίας του. Ένα βράδυ η Μαρία πηγαίνει σε ένα χορό και γνωρίζεται με τον Τόνι (Ρίτσαρντ Μπέιμερ), πρώην μέλος των Jets. Οι δυο νέοι ερωτεύονται παρά το χάσμα που χωρίζει τους κόσμους τους βλέπονται κρυφά και αποφασίζουν να κλεφτούν προκειμένου να παντρευτούν. Παράλληλα οι δυο αντίπαλες συμμορίες αποφασίζουν να επιλύσουν τις διαφορές τους μια και καλή και δίνουν νυχτερινό ραντεβού σε μια υπόγεια διάβαση κάτω από τη λεωφόρο προκειμένου να αναμετρηθούν. Η Μαρία παρακαλεί τον Τόνι να συμμετάσχει στην αναμέτρηση ώστε να προσπαθήσει να αποτρέψει τη βία. Ο Τόνι όμως δεν καταφέρνει να αποτρέψει τη συμπλοκή και ο Μπερνάρντο σκοτώνει τον Ριφ, που είναι ο καλύτερος του φίλος κι έπειτα ο νεαρός σκοτώνει τον Μπερνάρντο. Ο Κίνο πληροφορείται για τη σχέση της Μαρίας με τον Τόνι και ορκίζεται εκδίκηση. Ψάχνει λοιπόν τον Τόνι για να τον σκοτώσει. Η τραγωδία χτυπάει το ζευγάρι των ερωτευμένων νέων το οποίο δε μπορεί να κάνει τίποτα ώστε να αποφύγει τη θανάσιμη έκβαση του τέλους.

Η ταινία Γουέστ Σάιντ Στόρι (West Side Story) είναι μιούζικαλ παραγωγής 1961, σε σκηνοθεσία Ρόμπερτ Γουάιζ και Τζερόμ Ρόμπινς. Πρωταγωνιστές της ταινίας είναι οι Νάταλι Γουντ, Ρίτσαρντ Μπέιμερ, Ρίτα Μορένο, Τζορτζ Τσακίρης και Ρας Τάμπλιν. Η ταινία είναι βασισμένη στο ομώνυμο μιούζικαλ που ανέβηκε το 1957 στο Μπρόντγουεϊ, το οποίο έχει ως πηγή έμπνευσης το θεατρικό έργο του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ Ρωμαίος και Ιουλιέτα. Η ταινία γυρίστηκε σε φιλμ Super Panavision 70 με διευθυντή φωτογραφίας τον Ντάνιελ Φαπ.

Μετά την προβολή της η ταινία έλαβε την εύνοια τόσο των κριτικών όσο και του κοινού και έγινε η δεύτερη εμπορικότερη της χρονιάς στις Η.Π.Α., έλαβε 11 υποψηφιότητες και απέσπασε 10 βραβεία Όσκαρ μεταξύ των οποίων και Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας.

Το 1997 η ταινία επελέγη από τη Βιβλιοθήκη του Αμερικάνικου Κογκρέσου ως τμήμα του Εθνικού Μητρώου Κινηματογράφου ως πολιτιστικά, ιστορικά και αισθητικά σημαντική.