(Βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Μάνφρεντ Γκρέγκορ Ντορφμάιστερ)
Η λογοτεχνία και ο κινηματογράφος, εκτός από μορφές τέχνης είναι και τρόποι με τους οποίους ένας λαός βλέπει την ιστορία του και τον εαυτό του. Η μεταπολεμική γερμανική κοινωνία και κουλτούρα έχει δώσει κορυφαία παγκοσμίως δείγματα χρήσης τού κινηματογράφου ως συλλογικής κοινωνικής αυτοκριτικής και αυτογνωσίας (κάτι που δυστυχώς δεν έχουμε ακόμα δει στην Ελλάδα – κοινώς αρνούμαστε πεισματικά να δούμε τα χάλια μας και αρεσκόμαστε να ευλογάμε τα γένεια μας με τις γνωστές ψευδοϊστορικές κινηματογραφικές γραφικότητες που προβάλλονται σε κάθε εθνική επέτειο).
Μια υπέροχη αντιπολεμική ταινία όπου η λογική και το παράλογο βρίσκουν πεδίο αντιπαράθεσης και αλληλοσυγκρούονται... Μια κοινωνία που ζει και αναπνέει για τον πόλεμο και που ετοιμάζει τα μέλη της για στρατιώτες, πέφτει και η ίδια θύμα των ανέφικτων προσδοκιών των ηγετών της, θυσιάζοντας άσκοπα τα πιο τρυφερά της βλαστάρια...
Σε αυτή τη σπουδαία αντιπολεμική ταινία,7 ανήλικοι επιστρατεύονται από τους Γερμανούς για να υπερασπιστούν μια γέφυρα τον Απρίλη του'45...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου