«Στα σύνορα του κόσμου»... ή ίσως το «στα πέρατα του κόσμου» θα ήταν ακόμα πιο αντιπροσωπευτικό. Μια ταινία που είναι και μυθοπλασία και ντοκιμαντέρ... μια ταινία που δεν μπορείς να την κατατάξεις στο ένα ή στο άλλο είδος... μια ταινία που μπορεί να χαρακτηριστεί underground λαμβάνοντας υπόψη τον τρόπο που γυρίστηκε.
Με ποιον τρόπο γυρίστηκε λοιπόν; Ο Michael Winterbottom, αυτός ο χαρισματικός σκηνοθέτης με ταινίες που διαφέρουν η μία από την άλλη θεματικά όσο ο χειμώνας από το καλοκαίρι, αποφάσισε να ακολουθήσει το δρόμο που ακολουθούν οι πρόσφυγες και οι μετανάστες από το Πακιστάν με προορισμό το Λονδίνο. Διάλεξε τους πρωταγωνιστές του όχι διοργανώνοντας κάποιο επίσημο καστινγκ αλλά επισκεπτόμενος αγορές και υπαίθρια παζάρια Αφγανών στα σύνορα Πακιστάν με Αφγανιστάν.
Η ταινία γυρίστηκε αφότου ο Winterbottom πήρε άδεια από τις αρχές του Πακιστάν και του Ιράν με την πρόφαση ότι τα πλάνα του θα πλαισιώσουν ενα ντοκιμαντέρ για το δρόμο του μεταξιού... και με ολιγομελές επιτελείο-συνεργείο - δύο μόλις κάμερες-οπερατέρ.
Η ταινία παρουσιάζει πώς ο δρόμος του μεταξιού έχει μετατραπεί σε δρόμο της ελπίδας και του πόνου και των αντιξοοτήτων ταυτόχρονα.
Έξι διεθνείς διακρίσεις - Χρυσή Άρκτος στο φεστιβάλ Βερολίνου (2003).
από το tvxs
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου