Sleuth

"Σκέψου το τέλειο έγκλημα.. και μετά πήγαινε ένα βήμα πιο πέρα" διαβάζουμε στο παραπάνω poster. Με αυτό τον τρόπο παρουσιάστηκε η ταινία μυστηρίου Sleuth, σε σκηνοθεσία Joseph Mankiewicz και πρωταγωνιστές τους Laurence Olivier και Michael Caine. Το σενάριο της βασίστηκε στο επιτυχημένο και βραβευμένο με Tony ομώνυμο θεατρικό έργο από τον Anthony Shaffer και έκανε πρεμιέρα στους κινηματογράφους στις 10 Δεκεμβρίου 1972.

Υπόθεση: Ο Andrew Wyke ( Olivier ) είναι ένας εκκεντρικός και επιτυχημένος συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων. Ο Milo Tindle ( Caine ) είναι ένας νεαρός και φιλόδοξος ιδιοκτήτης ενός πολυτελούς κομμωτηρίου. Τι συνδέει τους δύο άνδρες; Η Marguerite, η γυναίκα του Andrew, με την οποία ο Milo έχει σχέση. Ο Andrew καλεί τον Milo στην έπαυλη του, η οποία είναι γεμάτη παράξενες κούκλες, αυτόματα και επιτραπέζια, προκειμένου να τον γνωρίσει. Του ανακοινώνει ότι γνωρίζει για τη σχέση με τη γυναίκα του και προτείνει να εφαρμόσουν ένα σχέδιο, με το οποίο ο μεν Milo θα μπορεί να ανταπεξέλθει στα ακριβά γούστα της Marguerite και ο δε Andrew θα μπορεί να ζήσει ελεύθερος μαζί με την ερωμένη του Thea. Καθώς το σχέδιο τίθεται σε εφαρμογή, τα οποιαδήποτε ίχνη υποθετικής συμπάθειας μεταξύ των δύο ανδρών εξαφανίζονται και ο Andrew αποφασίζει να κάνει το βήμα παραπέρα, χωρίς να μπορεί να φανταστεί το τι θα ακολουθήσει.

Η μεταφορά ενός θεατρικού έργου στην μεγάλη οθόνη παρουσιάζει πάντα ενδιαφέρον, καθώς χρειάζεται ο σωστός συνδυασμός ερμηνειών - διαλόγων - σκηνικών, προκειμένου να καταφέρει να "μαγέψει" το θεατή χωρίς να έχει την αμεσότητα που προσφέρει η θεατρική σκηνή. Η συγκεκριμένη ταινία πέτυχε αυτό το σκοπό με μεγάλη ευκολία, χάρη στην τριάδα Mankiewicz - Olivier - Caine. Ο πρώτος ήταν ένας ήδη έμπειρος σκηνοθέτης και με την μαεστρία που τον διέκρινε και έχοντας στο ενεργητικό του ταινίες όπως All About Eve (1950) και The Barefoot Contessa (1954), συνέθεσε το κατάλληλο σκηνικό και χρησιμοποίησε τα κατάλληλα πλάνα για να ακολουθήσει την πλοκή. Ο δεύτερος ήταν ένας ήδη καταξιωμένος ηθοποιός και με μεγάλη εμπειρία στο θέατρο. Τέλος, ο Caine έχοντας γίνει γνωστός την προηγούμενη δεκαετία, προσέθεσε μια σημαντική συνεργασία στην ανερχόμενη καριέρα του. Οι δύο ερμηνείες αλληλοσυμπλήρωσαν η μια την άλλη και αυτό φαίνεται στα λόγια του Olivier, ο οποίος στην αρχή των γυρισμάτων θεωρούσε τον Caine ως βοηθό του ενώ μέχρι τα τέλη έφτασε να τον θεωρεί σημαντικό συνεργάτη. Τίποτα ωστόσο δε θα ήταν το ίδιο, χωρίς την πλοκή και τους διαλόγους που έγραψε ο Anthony Shaffer για το θέατρο και προσάρμοσε ο ίδιος για την ταινία. Οι εναλλαγές στην πλοκή είναι εξαιρετικές και απρόβλεπτες, ενώ οι έξυπνοι και γρήγοροι διάλογοι φανερώνουν μεγάλο μέρος των σκέψεων και της ψυχοσύνθεσης των χαρακτήρων.

Η ταινία έλαβε 4 υποψηφιότητες για Όσκαρ:
- Α' Ανδρικού Ρόλου (Laurence Olivier, Michael Caine) (το βραβείο κέρδισε ο Marlon Brando για την ταινία The Godfather)
- Καλύτερης Σκηνοθεσίας (Joseph Mankiewicz) (το βραβείο κέρδισε ο Bob Fosse για την ταινία Cabaret)
- Καλύτερης Μουσικής Επένδυσης (το βραβείο κέρδισε η ταινία Limelight)

Μερικά ακόμη ενδιαφέροντα στοιχεία:
- Η ταινία αυτή είναι η τελευταία που σκηνοθέτησε ο Joseph Mankiewicz.
- O Michael Caine ήταν η τρίτη επιλογή για το ρόλο του Milo Tindle, μετά τους Albert Finney και Alan Bates.
- Η ταινία έλαβε την υποψηφιότητα για Όσκαρ Καλύτερης Μουσικής Επένδυσης, αφού απορρίφθηκε η υποψηφιότητα του soundtrack του Nino Rota για την ταινία The Godfather.
- O Michael Caine ήταν τόσο ενθουσιασμένος για τη συνεργασία του με τον Laurence Olivier, που δεν ήξερε π'ως να του απευθύνει το λόγο. Τελικά τον ρώτησε κι εκείνος του απάντησε: "Well I am the Lord Olivier and you are Mr. Michael Caine. Of course that's only for the first time you address me. After that I am Larry and you are Mike."
- Το θεατρικό έργο πρωτοήρθε στην Ελλάδα το 1970, με τους Δημήτρη Χορν και Αλέκο Αλεξανδράκη στους πρωταγωνιστικούς ρόλους.